سوخوی27، در اصل برای ایجاد توان مقابلهء نیروی هوایی اتحاد شوروی در برابر نسل جدید جنگندههای آمریکایی نظیر F-14 Tomcat ، F-15 Eagle ، F-16 Fighting Falcon و F/A-18 Hornet ساخته شد. این جنگنده دارای برد پروازی استثنایی، قابلیت حمل مهمات بالا و چابکی فوق العاده است. جنگندهء سوخوی27 اغلب در نقش «ماموریتهای برتری هوایی» ( missionair superiority) به کار گرفته میشود، اما قادر است در بیشتر ماموریتهای رزمی نیز شرکت کند. برخی کارشناسان بر این عقیده هستند که جنگندهء سوخوی27، حاصل یک مناقصهء انجام شده جهت تولید جنگنده بین شرکتهای میگویان - گیرویچ و سوخوی بوده است و ماحاصل این مناقصه، منجر به تولید سوخوی27 و میگ29 شده است که ظاهری شبیه به هم دارند؛ اما اینطور هم نیست، زیرا سوخوی27 به عنوان یک جنگنده شکاری - رهگیر و برتری هوایی دوربرد شناخته میشود، در حالی که میگ29 در نقش یک جنگندهء پشتیبانی کوتاه برد تاکتیکی عمل مینماید.
جنگنده های ساخته شده بر اساس سوخوی27 :
Su-30
سوخوی30، مدلی دو نفره، دومنظوره، جهت انجام عملیات در همه گونه آب و هوا، دفاع هوایی و انجام دهندهء ماموریتهای ضد اهداف زمینی، در فواصل دور شناخته میشود که بر اساس طرح سوخوی27 شکل گرفته است.
Su-33
ناوگان دفاع هوایی سوخوی33، بر اساس Su-27، جهت حمل و پرواز از روی ناوهای هواپیمابر شوروی ساخته شد. تفاوت اصلی بین آنها، قلاب نصب شده در انتهای بدنه و یک جفت بالچهء کوچک (کانارد) تعبیه شده در جلوی بالهای Su-33 میباشد. گفته میشود هدف اصلی از ساخت جنگندء رهگیر Su-33، توان رقابت ناوهای هواپیمابر شوروی با جنگندهء ناونشین آمریکاییF-14A بود. در این بین، جنگندهء ناونشین MiG-29K، با جنگندهء ناونشین آمریکایی F/A-18A/B قابل رقابت دانسته میشود.
Su-34 / Su-32FN
جنگندهء ضربتی بسیار پیشرفتهء Su-34، همان جنگندهء ضربتی شدهء سوخوی27 است که ابتدا با نام Su-27IB معرفی گشته بود. این جنگنده، گونهای است ویژهء عملیات ضربتی تاکتیکی جهت جایگزینی بمبافکنهای قدیمی سوخوی24 فنسر بر اساس بدنه و موتورهای سوخوی27. جنگندهء Su-32FN نیز همان Su-34 است که ویژهء خدمت در پایگاههای ساحلی نیروی دریایی ساخته شده و حروف FN به معنای Fighter Navy هستند.
Su-35
جنگندهء شکاری رهگیر Su-35، گونهای ارتقاء یافته و پیشرفته شده از سوخوی27 جهت دفاع هوایی میباشد.
پیش زمینه
به سال 1969، دولت اتحاد جماهیر شوروی، اطلاع یافت که نیروی هوایی ایالات متحده، کمپانی «مک دانل داگلاس» را جهت تولید طرح جنگندهء آزمایشی برتری هوایی خود، انتخاب کرده است. (این انتخاب، در نهایت منجر به تولید جنگندهء F-15A شد) جهت پاسخگویی به این تهدید آتی، دولت اتحاد شوروی، برنامهء PFI (به معنی: جنگندهء تکامل یافتهء پیشرو) را بنیان نهاد. طبق این برنامه، قرار شد هواپیمایی جهت برابری و تقابل با جنگندهء جدید آمریکایی، تولید شود؛ اما با پیشرفت برنامه، مشخصات طرح حاصل شده در برنامهء PFI، برای تولید یک نوع هواپیما و با تعداد مشخص، گران تمام شد و مورد تردید قرار گرفت؛ بدین جهت مشخصات اختصاص یافته جهت تولید جنگنده در برنامهء PFI، به دو قسمت تقسیم شد: LPFI و TPFI. همانند برنامهء تولید جنگندهء F-15A، که طرحش به یک زیرقسمت تقسیم شد (برنامهء «جنگندهء سبک وزن» به نام LWF که منجر به تولید جنگندههای F-16 و YF-17 Cobra شد)، دفتر طراحی سوخوی نیز عهدهدار اجرای طرحTPFIشد.
* PFI مخفف عبارت روسی Perspektivnyi Frontovoy Istrebitel به معنای Advanced Frontal Fighter میباشد.
* LPFI مخفف Lyogkyi PFI یا PFI سبک وزن (Lightweight PFI)
